मला कधी नव्हे ते आज तूच आठवली म्हणून काही आठवणींचे फुले पाठवली…
गंध त्या फुलांचा हरवण्या आधी तू घेऊन घे, गंधित फुलांना मनातच साठवून घे…
आठवेल ना कधीतरी तुला मीपण ? कोमेजलेले हीच फुले तेव्हा तू जवळ घेशील…
माझी एक आठवण म्हणून फुलांवर अश्रूंचा सडा पडेल, येव्हाडी तू हमसून रडशील…
प्रकर्षाने तुला माझी ओंजळ आठवेल पण, तेव्हा तुझ्या आयुष्यात मी कधीच नसेल…
क्षणात जवळ असतील हीच फुले तुझ्या, पण त्यांचा गंध मी त्या फुलांत कधीच नसेल…
जातोय असा आज तुझ्यापासून दूर, एकटीच तू अनवाणी शोधात माझ्या फिरू नकोस…
तुझं एक तुटलेलंच स्वप्न आहे मी, पुन्हा कधीच मला तुझ्या पापण्यात ठेऊ नकोस…
लेखक: पियुष खांडेकर
